Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891-1945) polska poetka i dramatopisarka. Pochodziła z inteligenckiej rodziny, była córką malarza Wojciecha Kossaka i Marii z Kisielnickich. W rodzinnym domu poetki, zwanym Kossakówka, często gościły wybitne postaci ze świata literatury, sztuki i polityki, m.in. Henryk Sienkiewicz, Ignacy Jan Paderewski, Wincenty Lutosławski. Młoda Maria nie uczęszczała do szkoły, lekcje pobierała w domu, gdzie zdobyła gruntowne wykształcenie humanistyczne, przez krótki czas była wolną słuchaczką krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Poetka była trzykrotnie zamężna. We wrześniu 1939 r. wyjechała do Francji, a następnie do Anglii, w której pozostała do końca swoich dni. Zmarła na chorobę nowotworową 9 lipca 1945 r. w Manchesterze. Najważniejszym motywem w twórczości Marii Pawlikowskiej- Jasnorzewskiej jest miłość, autorka często jest określana jako poetka miłości i mistrzyni miniatur poetyckich. Jej utwory są niezwykle klimatyczne i nastrojowe. Wpływ na jej twórczość miała m.in. filozofia Schopenhauera, Nietzschego, Bergsona oraz zainteresowania religią hinduską.