Niezwykła biografia beatyfikowanego władcy na tle jego burzliwych czasów.
Karol I Habsburg, ostatni władca monarchii austro-węgierskiej, to postać intrygująca. Cesarz i król panujący nad państwem pozostającym w stanie wojny, a jednocześnie błogosławiony, być może wkrótce święty, Kościoła katolickiego. Połączenie to wydaje się zaskakujące, zwłaszcza w okresie nowożytnym, kiedy dawne ideały świętych władców nie znajdują już oddźwięku, zarówno wśród rządzących, jak i poddanych. Niezwykła postać chrześcijańskiego cesarza warta jest niewątpliwie uwagi w czasach, w których władza kojarzy się ze wszystkim, tylko nie ze świętością. Jego osoba przez lata nie wzbudzała takiego zainteresowania jak inni przedstawiciele dynastii, przede wszystkim Franciszek Józef i Franciszek Ferdynand. Karol nie panował tak długo jak ten pierwszy, nie wzbudzał takich kontrowersji jak drugi. Nie był ulubionym bohaterem pism plotkarskich, wydawał się zbyt dobry na bohatera opowieści dla większego grona odbiorców. Z tego niesprawiedliwego zapomnienia powrócił do powszechnej świadomości za sprawą beatyfikacji dokonanej przez Jana Pawła II w 2004 roku.

W swojej książce Elżbieta Zarych przedstawia zadziwiającą biografię Karola na szerokim, historycznym tle. Ukazuje zarówno jego życie prywatne, jak i działalność publiczną. Nie tworzy przy tym panegirycznej laurki doskonałego władcy, ale rysuje postać człowieka z krwi i kości, który popełniał błędy, ale z niezwykłą determinacją i w duchu służby realizował swoje powołanie jako polityka, męża i ojca.

Elżbieta Zarych – polonistka i komparatystka, tłumaczka literatury niemieckiej i włoskiej, redaktorka, recenzentka. Doktor nauk humanistycznych, pracownik UJ, autorka licznych książek i rozpraw poświęconych m.in. literaturze XIX i XX w., a także beletrystyki, pozycji edukacyjnych, leksykonów i słowników.