„Jeżeli próbujesz poznać cokolwiek bez odkrycia prawdy o sobie samym, twoja wiedza nie może być w żaden sposób wiedzą prawdziwą”.

Śri Ramana Maharishi to jeden z najważniejszych współcześnie żyjących nauczycieli duchowych, wymienianych jednym tchem obok Anthony’ego de Mello, Eckharta Tolle oraz Krishnamurtiego. Śri Ramana mawiał, że urzeczywistnienie prawdziwej natury to nasze najważniejsze zadanie, niezbędne do tego, by zrozumieć świat. Bądź tym, kim jesteś to zaproszenie do podróży w głąb siebie i poznania prawdy o sobie i świecie. Ta niezwykła książka, zawierająca odpowiedzi mistrza na pytania zadawane mu przez uczniów, pozwoli ci dotknąć samej istoty nauki śri Ramany.
Śri Ramana powtarza, że istnieje jedyna, wszechobecna rzeczywistość, której każdy bezpośrednio doświadcza i która jest jednocześnie źródłem, substancją oraz prawdziwą naturą wszelakiego bytu.
Można wyodrębnić wiele różnych poziomów nauczania śri Ramany. Na najwyższym z nich, wyrażalnym w słowach, mówił, że nie istnieje nic poza świadomością. Gdy ktoś nadal był nieprzekonany, tłumaczył, że umysł narzuca sobie ograniczenia, które nie pozwalają przyjąć tej prawdy, i dopiero gdy je porzucimy, odsłoni się przed nami prawdziwa natura świadomości. Dla większości uczniów takie podejście było zbyt teoretyczne, ponieważ byli zbyt głęboko pogrążeni we własnych, ograniczających ich wyobrażeniach. Śri Ramana zachęcał ich wtedy, by porzucili błędne przekonanie, iż zrozumienie prawdy o świadomości musi poprzedzać długi okres duchowej praktyki. Aby zadowolić takie osoby, sięgał po innowacyjną metodę skupiania uwagi na samym sobie, którą nazywał wnikliwym zapytywaniem siebie. Zachęcał do tej techniki tak często i z takim wigorem, że przez wielu uważana jest za najbardziej charakterystyczny motyw w jego nauczaniu.
* * *
„W 1896 roku szesnastoletni wówczas uczeń porzucił rodzinę i prowadzony głosem serca wyruszył ku Arunaczali, świętej górze na południu Indii będącej celem licznych pielgrzymów. Kiedy już przybył na miejsce, pozbył się pieniędzy oraz wszystkiego, co miał przy sobie, i powierzył się bez reszty nieznanemu mu dotychczas odczuciu, iż jego prawdziwą naturą jest bezkształtna i wszechobecna świadomość. […] Odczucie, że jego prawdziwym „ja” jest świadomość, towarzyszyło mu do końca życia. W terminologii hinduistycznej „urzeczywistnił Jaźń”, innymi słowy, bezpośrednio doświadczył tego, iż poza niepodzielną i wszechobecną świadomością nie istnieje zupełnie nic, a owej świadomości można doświadczać zarówno w jej nieobjawionej postaci – jako bycia tudzież przytomności, jak i w jej objawionej postaci – jako przejawiania się wszechświata”.
(ze Wstępu)